beginning.

Odkąd miałam 7 lat marzyłam żeby wyjechać do UK albo USA i błagałam mamę żeby wysłała mnie tam do szkoły, na co moja mama zawsze odpowiadała " pojedziesz tam sobie na studia ". Nienawidzę tego zdania do dzisiaj :D moja mama nigdy nie zrozumie, że jeśli wyjechałabym tam na studia to nie byłoby to to samo... na studiach myśli się o czymś innym - o pracy, o egzaminach, mieszkaniu, opłatach,a liceum to zupełnie inny świat... masz czas żeby się bawić, poznawać nowych ludzi, imprezy, zakupy wiecie, takie Teenage Dream, haha :D a tak poza tym to nie lubię Polski. Gdy ktoś dowiedział się,że słucham One Direction leciały hejty... i na nich i na mnie. Idąc ulicą każdy chamsko ścina cię wzrokiem, w szkole wszyscy się obgadują nawzajem, a fałszywości jest tyle,że wylewa się drzwiami o oknami... zresztą sami wiecie jak jest. Ale do konkretów. Na jednej z wycieczek do Krakowa, zaczął się temat z moją koleżanką ( która ma tatę tutaj ), że chciałybyśmy chodzić do liceum Krakowa, Warszawy, a najlepiej to w Anglii, i tak od słów do czynów :) poznajdywałyśmy szkoły, przyłożyłyśmy się do angielskiego jeszcze bardziej niż wcześniej, porozmawiałyśmy z jej tatą, ale największym problemem była moja mama. Za nic w świecie nie chciała mnie puścić,ale po łzach, walkach i kłótniach udało się. Różnica między szkołą i życiem tutaj i w Polsce jest rażąca... Nie mam takiego nawału nauki w szkole, więc mam więcej czasu, to, że prowadzę fan page ma facebook'u i tego bloga jest wliczany w moje zainteresowania poza szkolne, więc mam wyższe zachowanie.

Do dostania się do tutejszej szkoły : potrzebujecie PRZETŁUMACZONYCH na język angielski : świadectwa z ostatniego roku oraz aktu urodzenia i tyle :)

Przepraszam,że w tym poście jest więcej o mnie,ale chciałam Was mniej więcej wprowadzić w moją historię :) Teraz mam pytanie, czy w następnym poście dodać jak wyglądają tutaj lekcje i ogólnie o szkole czy wolicie żeby opisać tutejszych ludzi i ogólnie? Odpowiadajcie w komentarzach :) i dziękuję,że w ogóle to czytasz <3